.

.

Osadzanie topionego materiału (FDM, ang. fused deposition modelling) – jedna z metod rapid prototyping. W metodzie tej nanoszony materiał (zwykle tworzywo sztuczne) przeciskany jest przez dyszę, ogrzaną do temperatury jego topnienia. Dysza kontroluje przepływ materiału i jest przemieszczana automatycznie według instrukcji programu CAM. Podobnie jak przy stereolitografii, model wytwarzany jest warstwa po warstwie.

Metoda ta została wynaleziona w latach 80. XX wieku, od lat 90. jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych metod rapid prototyping[1]. Charakteryzuje się dokładnością +/− 0,13 mm. Używana jest do tworzenia modeli testowych jak również, dzięki zastosowaniu w miarę wytrzymałych materiałów, do wykonywanie detali użytkowych.

W FDM wykorzystuje się różne typy materiałów termoplastycznych, różniące się wytrzymałością i temperaturą topnienia: ABS, poliwęglany, polifenylosiarczki i woski. Istnieją również techniki korzystające z materiałów rozpuszczalnych w wodzie.

.

.

.

.

W największym skrócie w technologii SLA (Stereolitography) chodzi o to by powierzchnię kuwety z płynną żywicą oświetlić światłem o określonej częstotliwości, co spowoduje polimeryzację i utwardzenie warstwy żywicy. Światło to aplikuje się miejscowo albo za pomocą lasera i sterowania miejscem padania wiązki, albo za pomocą rzutnika, który wyświetla danej warstwy i utwardza całą warstwę na raz. Po utwardzeniu warstwy obiekt jest przesuwany wgłąb kuwety i tworzona jest kolejna warstwa, która przykleja się do poprzedniej.

.

.

.

.

.

.

TECHNOLOGIA COLORJET PRINTING (CJP)

.

Proces tworzenia modeli w technologii druku CJP polega na selektywnym zespalaniu materiału proszkowego za pomocą strumieniowo dozowanej cieczy zespalającej oraz tuszu w barwach CMYK nadając wydrukowi rzeczywisty wygląd. Zaletami tej technologii są szybki czas budowy modeli, doskonała barwa kolorów jak i ogromna dokładność.

.

.

.

.

.

.

DRUKUJEMY NA NAJLEPSZYCH DRUKARKACH

3D SYSTEMS

.

.

Technologia SLS (Selective Laser Sintering) jest jedną z najstarszych metod szybkiego prototypowania zaraz obok SLA. Technologia ta jest rozwijana od ponad 30 lat i obecnie jest najczęściej stosowaną technologią do krótkoseryjnej produkcji technicznych części finalnych z pośród wszystkich metod druku 3D. Można powiedzieć, że w niektórych przypadkach jest to cicha konkurencja dla produkcji technicznych elementów z formowania wtryskowego. Coraz więcej firm stosuje SLS jako alternatywę przy produkcji nisko-seryjnej skomplikowanych geometrycznie detali poliamidowych.

Obecnie najpopularniejszymi materiałami stosowanymi w technologii SLS są poliamidy (głównie PA12 i PA11) a także polistyren oraz mieszaniny poliamidów z wypełniaczami (mączką szklaną, proszkiem aluminiowym, krótkimi włóknami węglowymi i inne).

.

.

.

.

.

.